Budka Suflera – najdłużej działająca grupa muzyczna w Polsce
Budka Suflera to jeden z najbardziej znanych polskich zespołów grających muzykę rockową, a przy tym najdłużej działający bez przerwy – od 1974 roku. Podobnie jak Bajm, powstał w Lublinie. Jego założycielami są wokalista Krzysztof Cugowski i grający na klawiszach Romuald Lipko, kompozytor wielu wspaniałych hitów zespołu. Burzliwa historia muzyków sprawiła, że przez Budkę Suflera przewinęło się kilku wokalistów, jednak ostatecznie frontman mógł być tylko jeden – Cugowski. Co ciekawe, mimo tak wielu lat na scenie muzycznej największa sława przyszła dopiero wraz z końcem lat 90. i albumem „Nic nie boli, tak jak życie”, który wniósł na polską scenę muzyczną wiele rockowych hitów.
Historia bandu Budka Suflera rozpoczyna się tak naprawdę w 1969 roku, gdy pierwsze, nieudane próby założenia zespołu podjął Krzysztof Cugowski. Rok później wokalista dołączył do grupy Romualda Lipki, czyli Stowarzyszenia Cnót Wszelakich, które następnie zostało przemianowane na „Budka Suflera”. W początkowym składzie znaleźli się też Andrzej Ziółkowski i Ryszard Siwiec. Cugowski rozpoczął jednak studia i musiał na chwilę zawiesić współpracę z ekipą muzyków. Rockowa kapela rozpoczęła swój marsz po sławę w 1974 roku, gdy artyści postanowili nagrać polską wersję hitu „Ain’t No Sunshine” – czyli „Sen o dolinie”. Niedługo potem nadszedł kolejny przebój „Cień wielkiej góry”, którego inspiracją była tragedia polskich himalaistów. Pierwsza płyta szybko zyskała popularność, także dzięki gościnnemu występowi Czesława Niemena i Alibabek. Budka Suflera zaczęła koncertować nie tylko w Polsce, lecz i w NRD.
Niestety wraz ze sławą pojawiły się pierwsze tarcia w zespole. Wokalista Krzysztof Cugowski zaczął wręcz domagać się, by jego nazwisko pojawiało się przed nazwą bandu. Doszło do tego, że w 1978 roku Lipko wyrzucił Cugowskiego z ekipy i zastąpił go Romuald Czystaw. Co ciekawe, nowym gitarzystą zespołu Budka Suflera został w tym samym czasie Jan Borysewicz, który później zbudował własną legendę w zespole Lady Pank. Historia Budki Suflera toczyła się dalej, wydawano kolejne płyty i odbywały się koncerty, a także współpraca z Izabelą Trojanowską i Urszulą, jednak ogromną popularność zyskał dopiero utwór „Jolka, Jolka pamiętasz”, nagrany z nowym wokalistą – Felicjanem Andrzejczakiem. Jednak także i on nie zagrzał na długo miejsca w zespole i nieoczekiwanie do artystów powrócił Krzysztof Cugowski. Kolejny album „Ratujmy co się da” przyniósł znów wielkie hity.
Budka Suflera poświęciła kilka lat na koncerty w USA, dzięki czemu muzycy przetrwali ciężki czas przemian. Wrócili jeszcze silniejsi, nagrywając krążki „Cisza” i przede wszystkim „Nic nie boli, tak jak życie”. Ten drugi to największy sukces w historii zespołu, sprzedany w milionie egzemplarzy. Piosenki z tej płyty przez wiele miesięcy okupowały pierwsze miejsca list przebojów. Artyści nagrodzeni zostali też Złotym Słowikiem na festiwalu w Sopocie. Historia zespołu Budka Suflera kończy się w grudniu 2014 roku wraz z ostatnim koncertem w Krakowie, stanowiącym pożegnanie z muzyczną sceną.